Jak pokochać siebie? – zastanawiamy się, słysząc o miłości własnej. Co to właściwie oznacza – kochać samą siebie?
MIT ROMANTYCZNEJ MIŁOŚCI
Mówi się, że podstawą miłości do drugiego człowieka, zarówno do partnera, jak i do dziecka, przyjaciółki i do kogokolwiek innego, jest miłość własna. I że dopóki nie otoczymy miłością samych siebie, dopóty nie jesteśmy zdolni prawdziwie kochać innych. Takie są założenia psychologii człowieka oraz takie przesłanie niosą wszystkie największe religie świata.
Paradoksalnie, nasza kultura sprzedaje fałszywy obraz miłości, gdyż ta prawdziwa po prostu się nie sprzedaje. Wolimy wierzyć w mit miłości romantycznej, rodem z bajek Walta Disneya.
Błędne postrzeganie miłości to jedno z największych bolączek naszych czasów. Tymczasem prawdziwa miłość to nie kurczowe przywieranie do drugiej osoby, w poszukiwaniu akceptacji, uwagi, troski i ochrony. Zamiast uczucia spokoju, radości i wolności, otrzymujemy strach, zazdrość, zależność.
Źródłem prawdziwej miłości do drugiej osoby zawsze powinna być miłość własna. Oznacza to, że aby tworzyć dojrzałe związki z innymi ludźmi, musimy najpierw nauczyć się kochać samych siebie.
JAK POKOCHAĆ SIEBIE?
Brak miłości do siebie rzuca cień na wszystkie sfery naszego życia. Nie da się jej niczym zastąpić, żaden sukces w świecie materialnym, żadna osoba, nie jest w stanie wypełnić tej luki, o czym dowiadujemy się najczęściej, niestety dopiero u schyłku naszego życia.
Często trudno nam zrozumieć, jak pokochać siebie, a pojęcie miłości własnej wydaje się pojęciem niezrozumiałym i wręcz abstrakcyjnym.
A zatem, czym naprawdę jest miłość do własnej osoby i jak pokochać siebie? Miłość własna nie bierze się ze zwykłego postanowienia czy przesiadywania przed lustrem i powtarzania mantry „kocham siebie”. Miłość własna to przede wszystkim działanie, wypływające z życzliwego nastawienia do samej siebie.
Jej przejawem jest między innymi przejęcie odpowiedzialności za swoje życie i swoje wybory, asertywność – umiejętność mówienia nie, ustanowienie granic i respektowanie ich, dbanie o swój rozwój i samorealizację, wszystko w duchu szacunku, współczucia i życzliwości dla samej siebie.
Miłość własna jest daleka od narcyzmu, który zasadzony jest na strachu i koncentruje się na próbach obrony własnego ego.
OSOBISTA ODPOWIEDZIALNOŚĆ
Miłość własna wymaga odpowiedzialności, czyli dojrzałej akceptacji skutków własnych wyborów. To przyznanie, że wybrane przez nas sposoby myślenia i postępowania, mają swoje określone następstwa. To także podejmowanie takich wyborów, które są dla nas dobre i wspierają nasz rozwój – choć nie zawsze łatwe.
Odpowiedzialność to odmówienie grania roli bezbronnej ofiary, zdanej na łaskę okoliczności.
Odpowiedzialność to uznanie, że tylko ja jestem odpowiedzialna za to, kim jestem, gdzie się znajduję i dokąd zmierzam.
Skutkiem braku osobistej odpowiedzialności jest życie w ciągłym lęku, nienawiść i brak szacunku do siebie, niska samoocena, obwinianie innych ludzi, stagnacja, złość i poczucie życiowej porażki.
AKCEPTACJA SIEBIE
Jak pokochać siebie? Poprzez samoakceptację! Miłość własna to uczciwe dostrzeganie swoich mocnych i słabych stron, a także wybaczanie sobie swoich błędów. To pełna przychylności postawa, której osią jest pełne życzliwości współczucie do samej siebie. To także przyzwolenie na pełne doświadczanie swoich myśli i uczuć, takich, jakimi są, bez potrzeby krytykowania ich czy tłumienia.
Akceptacja siebie nie oznacza, że nie należy pracować nad sobą, przeciwnie – dopiero, gdy w pełni zdamy sobie sprawę, gdzie jesteśmy dziś, możemy ruszyć w kierunku lepszego jutra.
SZACUNEK DO SIEBIE
Naturalną konsekwencją życia z miłością do siebie jest głęboki szacunek do własnej osoby. Pojawia się on zawsze wtedy, gdy żyjemy w zgodzie z własnymi przekonaniami i wyznawanym systemem wartości. Poczucie godności i szacunek do siebie to uczucia, których nie da się zyskać inną drogą, jak drogą pełną akceptacji, życzliwości i współczucia dla samej siebie.
Słowo miłość zyskuje dziś karykaturalne znaczenie. Zbyt łatwo rzucamy się w wir nowych związków, zapominając o najważniejszej osobie w swoim życiu – samej sobie. Tymczasem miłość własna stanowi podwaliny miłości do innych. A zatem wiedza, jak pokochać siebie oraz relacja, jaką mamy ze sobą, jest decydująca dla jakości wszystkich innych relacji w naszym życiu.
